Zginął w tragicznym wypadku. Nie żyje Janusz Zalewski, który był właścicielem popularnych obiektów wypoczynkowych Sandra Spa w Pogorzelicy i Karpaczu, a także hotelu Zalewski w Mrzeżynie. Miał 65 lat. Janusz Zalewski dawniej pracował w ośrodku wczasowym Sandra SPA w Pogorzelicy, następnie w latach 90. wydzierżawił go od
Samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu na zasadzie ryzyka - gdy posiadacz samoistny oddał środek komunikacji w posiadanie zależne, odpowiedzialność ponosi posiadacz zależny (art. 436 § 1 KC). Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony, przy czym uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 822 § 1 i § 4 KC). Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (art. 35 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych - z 2016 r. poz. 2060, ze zm.). Zgodnie z dyspozycją art. 446 § 4 KC, sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Przepis art. 446 § 4 KC ma na celu zadośćuczynienie najbliższym członkom rodziny osoby zmarłej w wyniku czynu niedozwolonego doznanej przez nich krzywdy, a więc naprawienie szkody niemajątkowej, w odróżnieniu od przewidzianego w art. 446 § 3 KC odszkodowania za szkodę majątkową wynikającą ze śmierci bezpośrednio poszkodowanego. Prawidłowa wykładnia art. 446 § 4 KC wymaga przede wszystkim podkreślenia, że roszczenie oparte na tym przepisie jest rodzajowo i normatywnie odmienne od roszczenia zmierzającego do naprawienia szkody majątkowej, opartego na art. 446 § 3 KC Zadośćuczynienie przewidziane w art. 446 § 4 KC nie jest zależne od pogorszenia sytuacji życiowej osoby bliskiej w wyniku śmierci bezpośrednio poszkodowanego, lecz ma na celu złagodzenie cierpienia psychicznego wywołanego śmiercią osoby najbliższej i pomoc członkom jego rodziny w dostosowaniu się do zmienionej sytuacji życiowej (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 2013 r., IV CSK 87/13). Zadośćuczynienie to ma zrekompensować krzywdę wynikającą z naruszenia dobra osobistego, którym jest prawo do życia w pełnej rodzinie i ból spowodowany utratą najbliższej osoby. Zgodnie z prezentowanym w orzecznictwie stanowiskiem na rozmiar krzywdy, o której mowa w art. 446 § 4 KC, mają wpływ przede wszystkim: wstrząs psychiczny i cierpienia moralne wywołane śmiercią osoby bliskiej, poczucie osamotnienia i pustki po jej śmierci, rodzaj i intensywność więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, rola w rodzinie pełniona przez osobę zmarłą, wystąpienie zaburzeń będących skutkiem śmierci osoby bliskiej, wiek pokrzywdzonego i jego zdolność do zaakceptowania nowej rzeczywistości oraz umiejętność odnalezienia się w niej (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 2011 r., III CSK 279/10). Odszkodowanie i zadośćuczynienie za śmierć syna w wypadku samochodowym i drogowym Poznań Ustawodawca nie wskazuje zasad ustalania wysokości omawianego zadośćuczynienia, a posiłkować należy się w tym zakresie poglądami wypracowanymi w judykaturze na tle stosowania art. 445 KC, art. 23 KC i art. 24 KC Niewątpliwie krzywdę doznaną w wyniku śmierci osoby bliskiej bardzo trudno ocenić i wyrazić w formie pieniężnej. W orzecznictwie Sądu Najwyższego dotyczącym zasad ustalania wysokości zadośćuczynienia wskazuje się, iż każdy przypadek powinien być traktowany indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy. Należy przy tym zaznaczyć, że zadośćuczynienie przewidziane w art. 446 § 4 KC jest odzwierciedleniem w formie pieniężnej rozmiaru krzywdy, która, jak słusznie wskazuje się w literaturze i orzecznictwie, nie zależy od statusu materialnego pokrzywdzonego. Jedynie zatem rozmiar zadośćuczynienia może być odnoszony do stopy życiowej społeczeństwa, która pośrednio może rzutować na jego umiarkowany wymiar. Przesłanka „przeciętnej stopy życiowej społeczeństwa” ma więc charakter uzupełniający i ogranicza wysokość zadośćuczynienia tak, by jego przyznanie nie prowadziło do wzbogacenia osoby uprawnionej, nie może jednak pozbawiać zadośćuczynienia jego zasadniczej funkcji kompensacyjnej i eliminować innych czynników kształtujących jego rozmiar (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 2002 r., IV CKN 1266/00 i wyrok z dnia 3 czerwca 2011 r. III CSK 279/10). Rolą zadośćuczynienia jest bowiem złagodzenie doznanej niewymiernej krzywdy poprzez wypłacenie nie nadmiernej, lecz odpowiedniej sumy, w stosunku do doznanej krzywdy. Ustalenie jej wysokości powinno być więc dokonane w ramach rozsądnych granic, odpowiadających aktualnym warunkom i sytuacji majątkowej społeczeństwa przy uwzględnieniu, iż wysokość zadośćuczynienia musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię Powódka H. J. i nie żyjący już obecnie powód K. J. (1) w pozwie skierowanym przeciwko (...) w W. wnieśli o zasądzenie od pozwanego na rzecz każdego z nich tytułem zadośćuczynienia. W uzasadnieniu pozwu wskazali, iż dochodzą na podstawie art. 446 § 4 KC zadośćuczynienia za krzywdę, jakiej doznali wskutek śmierci syna M. J., który zmarł w wyniku obrażeń doznanych w wypadku samochodowym w dniu 29 marca Podali, iż sprawca wypadku był objęty ochroną ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Powodowie wskazali, iż zgłosili szkodę u pozwanego pismem z dnia 21 listopada, a pozwany decyzją z dnia 2 grudnia uznał roszczenia w zakresie zadośćuczynienia co do kwoty zł na rzecz każdego z powodów i dokonał wypłaty tych kwot. Zdaniem powodów uznane przez pozwanego kwoty nie kompensują w żaden sposób krzywdy związanej ze śmiercią ich syna. Powodowie opisali szczegółowo więzi rodzinne istniejące pomiędzy nimi i ich zmarłym synem oraz przeżycia doznawane przez nich po jego śmierci. Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia Sąd uwzględnił stopień cierpień powodów, nieodwracalność skutków powstałych wskutek śmierci syna, zmiany w sferze psychicznej jakie zaszły u powodów po wypadku. Odczuwane przez powodów cierpienia psychiczne po śmierci syna były tym bardziej dotkliwe i rozległe, iż łączyły ich z nim silne pozytywne więzi. Jak wynika z zeznań i wyjaśnień powódki oraz zeznań świadków powodowie widywali się z ich synem codziennie z racji zamieszkiwania na wspólnym podwórku i wykonywanej razem pracy zarobkowej. W przyszłości powodowie zamierzali przekazać prowadzenie swojej firmy zmarłemu synowi. Z zeznań wymienionych powyżej osób wynika ponadto, iż powodowie mogli liczyć na codzienną pomoc ich syna przy różnych czynnościach i wsparcie psychiczne z jego strony. Jakkolwiek powodowie mają jeszcze córkę, to od dawna nie mieszka ona już nimi i z racji zamieszkiwania w innej miejscowości nie mogli oni liczyć na co dzień na jej pomoc i wsparcie. Niewątpliwie po śmierci K. J. (2) jego rodzice odczuwali ból, pustkę, osamotnienie, żal, zawiedzione nadzieje i nie mogli pogodzić się z jego śmiercią. Jego śmierć skutkowała także zachwianiem poczucia bezpieczeństwa powodów wyrażanego nie tyle w formie materialnej, ale w głównej mierze emocjonalnej. Żyli bowiem wcześniej ze świadomością, iż syn K. będzie im pomagać i w razie konieczności zajmować się nimi oraz, że przejmie od nich prowadzenie ich firmy. Z zeznań świadków i powódki wynika, iż powód po śmierci syna zamknął się w sobie, bardzo przeżywał i płakał. Jeszcze przed śmiercią syna miał on poważne problemy ze zdrowiem - w 2001 r. wszczepiono mu bajpasy, miał cukrzycę. Już po śmierci syna w K. J. (1) miał wykonywaną koronografię i zdiagnozowano u niego nowotwór. W sprawie nie zostało wykazane, by schorzenia te pozostawały w jakimkolwiek związku ze śmiercią K. J. (2). W dniu 14 marca K. J. (1) zmarł. O. powodowie po śmierci syna korzystali z pomocy psychiatry. Jak wynika z wniosków opinii biegłych powódka po śmierci syna przeszła przedłużoną (patologiczną) reakcję żałoby, która trwała około 1,5 roku. Okres żałoby zakończył się. H. J. ma obecnie 65 lat, jest ona emerytką i dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą. Odszkodowanie i zadośćuczynienie za śmierć syna w wypadku samochodowym i drogowym Poznań Nie ulega wątpliwości, że krzywda wywołana śmiercią dziecka, jest – oceniając według kryteriów obiektywnych - jedną z najbardziej dotkliwych i najmocniej odczuwalnych z uwagi na rodzaj i siłę więzów rodzinnych oraz rolę pełnioną w rodzinie przez – w tym wypadku - syna. W rozpoznawanej sprawie krzywda jest tym bardziej dotkliwa, że śmierć nastąpiła nagle w wypadku komunikacyjnym i dotknęła młodego mężczyznę w pełni sił, zaangażowanego zawodowo i rodzinnie, pracującego, czyniącą plany na przyszłość i stanowiącego oparcie dla rodziców. Dla powodów była to utrata syna, z którym byli silnie związani i tworzyli zgodną rodzinę, a także pokładali w nim swoje liczne nadzieje. Zważyć należy, iż skutki śmierci syna rozciągają się wszak na całe życie jego rodziców (aktualnie pozostałej przy życiu jego matki) i będą skutkować zarówno w aspekcie osłabienia aktywności życiowej, motywacji do przezwyciężania trudności życia codziennego, pogorszenia stanu zdrowia w następstwie cierpienia i poczucia krzywdy z powodu utraty dziecka. To zadośćuczynienie pieniężne choć w części zrekompensuje krzywdę za naruszenie prawa do życia w rodzinie i ból spowodowany utratą najbliższej osoby. W ocenie Sądu ta kwota zadośćuczynienia oraz uprzednio wypłacone przez pozwanego z tego tytułu kwoty po zł odpowiada aktualnym warunkom i sytuacji majątkowej społeczeństwa. Zdaniem Sądu zadośćuczynienie w tej kwocie stanowi odczuwalną wartość i pozwoli na zrekompensowanie w takim jak jest to możliwe stopniu przebytych cierpień, przy jednoczesnym częściowym zabezpieczeniu finansowym na dalsze lata życia. Biorąc pod uwagę powyższe przesłanki, mające wpływ na wysokość zadośćuczynienia przewidzianego w art. 446 § 4 KC, przy uwzględnieniu wszystkich istotnych w sprawie okoliczności mających wpływ na rozmiar cierpień i sytuację powodów po śmierci syna w wypadku komunikacyjnym, należy uznać, iż odpowiednią kwotą zadośćuczynienia jest kwota łącznie zł. Wyrok Sądu Okręgowego w Łomży - I Wydział Cywilny z dnia 17 grudnia 2013 r. I C 189/13 W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości w zakresie błędu medycznego lekarza albo szpitala, odszkodowania czy zadośćuczynienia pozostajemy do Państwa dyspozycji. Z wyrazami szacunku.
Żadne dziecko nie jest gotowe na tragiczną śmierć rodzica w wypadku samochodowym lub w innym zdarzeniu zawinionym działaniem osoby trzeciej, a w szczególności małoletni, którzy nie osiągnęli jeszcze niezależności finansowej.
Odszkodowanie za śmierć z OC sprawcy – kto płaci? Osoby, które utraciły swoich najbliższych w wyniku wypadku drogowego lub w innym zdarzeniu zawinionym działaniem osoby trzeciej, mogą ubiegać się od sprawcy zdarzenia o pokrycie poniesionych strat w wyniku doznanej szkody i krzywdy. W przypadku wypadków komunikacyjnych, pojazdy poruszające się po drogach publicznych objęte są obowiązkiem ubezpieczenia pojazdu polisą OC. Osoby poszkodowane zgłaszają więc swoje roszczenia o odszkodowanie za śmierć w wypadku samochodowym od ubezpieczyciela pojazdu sprawcy wypadku. Jeżeli pojazd nie był ubezpieczony polisą OC, to Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wypłaca odszkodowanie. Kto z rodziny może otrzymać odszkodowanie za śmierć w wypadku drogowym? Krąg osób uprawnionych do odszkodowanie za śmierć nie jest skonkretyzowany. Oznacza to, że walcząc o odszkodowanie za śmierć, należy udowodnić, że osoba zmarła była dla osoby żądającej odszkodowania – osobą bliską. Oczywiście zasadnym jest roszczenie o odszkodowanie za śmierć ojca, dziecka, czy rodzeństwa. W przypadku bliskiej więzi można skutecznie otrzymać: – odszkodowanie za śmierć dziadka – odszkodowanie za śmierć wnuka – odszkodowanie za śmierć narzeczonej i konkubenta Z powyższego należy wnioskować, że krąg osób mogących uzyskać odszkodowanie za śmierć w wypadku samochodowym nie jest ograniczony do więzów krwi i pokrewieństwa. Liczy się faktyczna więź oraz odczuwana krzywda. Jaka wysokość odszkodowanie za śmierć w wypadku komunikacyjnym Odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej w wypadku drogowym różni się od zadośćuczynienia za śmierć. Odszkodowanie za śmierć to jednorazowe świadczenie pieniężne, które wypłacane jest przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe podmiotu odpowiedzialnego za zdarzenie. Odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej ma na celu wyrównać straty poniesione przez poszkodowanych w wyniku pogorszenia się sytuacji materialnej. Jeżeli więc na skutek śmierci męża w wypadku samochodowym, pogorszy się stan majątkowej wdowy – to może ona żądać jednorazowej wypłaty odszkodowania od ubezpieczyciela OC. Natomiast zadośćuczynienie za śmierć w wypadku samochodowym oznacza rekompensatę za krzywdę, doznaną na skutek śmierci osoby bliskiej w wypadku samochodowym. Obecnie to właśnie zadośćuczynienie za śmierć jest głównym roszczeniem osób bliskich. W przypadku śmierci męża w wypadku samochodowym wysokość zadośćuczynienia za śmierć nie powinna być niższa niż W przypadku rodzeństwa wartość zadośćuczynienia nie powinna być niższa niż Wysokość wypłaty tego odszkodowanie zależna jest od rozmiaru krzywdy, więzi między zmarłym a roszczącym, od tego czy razem mieszkali, czy też jaki czas minął od śmiertelnego wypadku. Jaka kancelaria – wybór prawnika jest ważny Brak odpowiedniego przygotowania prawniczego i wiedzy w jaki sposób prowadzić postępowanie o odszkodowanie za śmierć w wypadku samochodowym może prowadzić do wypłat drastycznie zaniżonego odszkodowania za śmierć, a co gorsza do zawarcia skrajnie niekorzystnej ugody z ubezpieczycielem OC. Kancelaria Odszkodowawcza gwarancją możliwości uzyskania najwyższego odszkodowania za śmierć osoby bliskiej w wypadku samochodowym Kancelaria z Wrocławia od kilkunastu lat prowadzi sprawy o odszkodowanie za śmierć w wypadkach komunikacyjnych. Nasza Kancelaria prowadziła dziesiątki takich spraw. Począwszy od postępowania karnego, po zakończenie sprawy o odszkodowanie za śmierć w sądzie cywilnym. Prowadziliśmy liczne sprawy, w których obalaliśmy zarzut przyczynienia zmarłego do wypadku, czy sprawy w których umarzano postępowanie karne. Co więcej, skutecznie podważaliśmy ugody zawarte z ubezpieczycielem OC i wielokrotnie podwyższaliśmy kwotę odszkodowania za śmierć w wypadku samochodowym. Kiedy zgłosić się po odszkodowanie za śmierć w wypadku samochodowym W okresie przypadającym tuż po wypadku, rodzina zmarłego jest pogrążona w żałobie i nie myśli o przysługujących jej roszczeniach o odszkodowanie za śmierć. Jest to absolutnie zrozumiałe, jednak tek okres jest niezwykle ważny do zabezpieczenia niezbędnych dowodów pozwalających na uzyskanie najwyższego odszkodowania za śmiertelny wypadek samochodowy. Jeżeli w tym okresie osoba bliska skontaktuje się z naszą Kancelarią od wypadków śmiertelnych, to my zajmiemy się wszystkimi formalnościami, zastępując roszczącego w wielu formalnościach. Dobry prawnik od odszkodowania za śmierć w wypadku skutecznie może uzyskać odszkodowanie za śmierć w wypadku samochodowym, nawet po ponad 20 latach od śmiertelnego wypadku. Tak więc, wskazanym jest jak najszybsze zgłoszenie się do kancelarii, ale możemy pomóc odzyskać odszkodowanie za śmierć nawet po wielu latach od wypadku samochodowego.
Paul Walker, gwiazda filmu "Szybcy i wściekli" zginął w sobotę w wypadku samochodowym pod Los Angeles. O śmierci aktora poinformował portal tmz.com, powołując się na amerykańską policję.
Wypadek komunikacyjny czyli zdarzenie drogowe, w którym są zabici lub ranni, nie podlega standardowemu postępowaniu mandatowemu. Sprawę przejmuje sąd i prokuratura. Co grozi kierowcy za nieumyślne spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym? Wypadek drogowy ze skutkiem śmiertelnym Choć liczba wypadków drogowych w Polsce w ostatnich latach spada, to nadal ich liczba jest wysoka na tle innych państw Unii Europejskiej. Brawurowa jazda z dużą prędkością to ich najczęstsza przyczyna, ale niektóre z nich mają znacznie mniej spektakularny przebieg. Statystyka wypadków na polskich drogach rok 2005 2010 2014 liczba wypadków drogowych 48 100 38 832 34 970 liczba zabitych w wypadkach 5 444 3907 3 202 Opracowanie: Kamil Fraszkiewicz, źródło: Komenda Główna Policji Zobacz też: Jak zachować się w przypadku stłuczki na drodze? Okazuje się, że polscy kierowcy mają problem nie tylko z dostosowaniem prędkości do warunków panujących na drodze, ale także ze znacznie prostszymi manewrami. Prawdziwą plagą są wypadki spowodowane niezaciągniętym hamulcem ręcznym! Ta trywialna czynność, powtarzana jak mantra na kursach nauki jazdy, jest zaskakująco często pomijana nawet przez zawodowych kierowców. Choć Policja nie prowadzi oficjalnych statystykach w tym zakresie, to takich spraw nagłośnionych przez media jest naprawdę dużo. Wystarczy przypomnieć sobie choćby głośną sprawę autobusu miejskiego w Warszawie, który stoczył się ze skarpy i zatrzymał na barierkach, bo jego kierowca zapomniał zaciągnąć „ręcznego”. Kara za nieumyślne spowodowanie śmierci Co grozi kierowcy, który w sposób nieumyślny doprowadził do wypadku, w którym zginął człowiek? Okazuje się, że kara jest naprawdę surowa. Jeśli wspomniany autobus stoczyłby się na pieszych stojących w pobliżu, to kierowca mógłby na wiele lat trafić za kratki. Kodeks Karny dokładnie to opisuje w artykule 177 dotyczącym naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym: „Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.” Nieco mniejsza kara grozi kierowcy, jeśli w wypadku jego uczestnicy odnieśli tylko lekkie i średnie obrażenia: „Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 inne uszkodzenie ciała - średni i lekki uszczerbek na zdrowiu, § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Ciekawym przypadkiem jest sytuacja, w której jedynymi rannymi są osoby najbliższe kierowcy, jego krewni. „Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na jej wniosek.” W takim przypadku sprawca wypadku ma szansę uniknąć odpowiedzialności. Prawda jest jednak taka, że już sama myśl, że zraniło się kogoś bliskiego, pozostawia w człowieku traumę do końca życia. Zobacz też: Zadośćuczynienie za śmierć członka rodziny w wypadku komunikacyjnym Prowadząc pojazd samochodowy warto zatem pamiętać, że żadne polisy komunikacyjne nie uchronią kierowcy przed odpowiedzialnością karną za spowodowanie wypadku. Co najwyżej uchronią go przed konsekwencjami finansowymi (i to też nie w każdym przypadku). Chcesz dowiedzieć się więcej, skorzystaj z naszego programu INFORLEX Plan kont dla firm – program
Poszkodowany w wypadku kierowca sam zapłacił za odholowanie samochodu do warsztatu. Od mechanika usłyszał, że naprawa potrwa kilka dni. Postanowił więc wypożyczyć samochód zastępczy. Wcześniej zorientował się, jakie są zasady zwrotu kosztów poszkodowanemu w przypadku szkody likwidowanej z ubezpieczenia OC sprawcy.
Według art. 822 § 1 KC, powstanie obowiązku zapłaty przez zakład ubezpieczeń (ubezpieczyciela) odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakłada powstanie odpowiedzialności ubezpieczonego, czyli samego ubezpieczającego lub osoby, na której rzecz ubezpieczający zawarł umowę ubezpieczenia, za szkody wyrządzone osobom trzecim. Zobowiązanie do zapłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ma więc ze swej istoty charakter akcesoryjny, tylko zatem wtedy, gdy ubezpieczony stanie się zgodnie z przepisami prawa cywilnego odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, dochodzi do powstania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń wobec tej osoby z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Zakres odpowiedzialności ubezpieczonego wobec osoby trzeciej wyznacza co do zasady zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (por. np. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2005 r., III CZP 99/04, OSNC 2005, nr 10, poz. 166 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2002 r., II CKN 353/99). Sąd Najwyższy w wielu swoich orzeczeniach, między innymi w uchwałach: z dnia 13 lipca 2011 roku, sygn. III CZP 32/11, publ. OSNC 2012/1/10 oraz z dnia 27 października 2010 roku, sygn. akt III CZP 76/10, publ. nie pozostawił wątpliwości co do tego, że Sąd może przyznać najbliższemu członkowi rodziny zmarłego zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 KC w związku z art. 24 § 1 KC także wtedy, gdy śmierć nastąpiła przed dniem 3 sierpnia 2008 roku wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Sąd Najwyższy przesądził, że „po wprowadzeniu art. 446 § 4 KC podstawę dochodzenia zadośćuczynienia za krzywdę doznaną przed dniem 3 sierpnia 2008 roku w następstwie naruszeniem deliktem dobra osobistego w postaci szczególnej więzi rodzinnej łączącej osobę zainteresowaną ze zmarłym stanowi art. 448 w związku z art. 24 § 1 KC” W pierwszej kolejności należy rozważyć jakie dobro osobiste powodów zostało naruszone. Jest to więź emocjonalna łącząca rodziców i ich dziecko, nawet dorosłe. Odnosząc się do tej kwestii należy zauważyć, że katalog dóbr osobistych określony w art. 23 KC ma charakter otwarty. W orzecznictwie i w piśmiennictwie przyjmuje się zgodnie, że ochroną przewidzianą w art. 23 i 24 KC objęte są wszelkie dobra osobiste rozumiane jako pewne wartości niematerialne związane z istnieniem i funkcjonowaniem podmiotów prawa cywilnego, które w życiu społecznym są uznawane za doniosłe i zasługujące z tego względu na ochronę. Nie ma już obecnie wątpliwości, że do tego otwartego katalogu zalicza się także więzi rodzinne. Szczególna więź emocjonalna między członkami rodziny, zwłaszcza jak w niniejszej sprawie, między rodzicami a synem, którzy nie pogodzili się z jego śmiercią pozostaje pod ochroną przewidzianą w art. 23 i 24 KC W uchwale z dnia 13 lipca 2011 roku w sprawie III CZP 32/11 Sąd Najwyższy podkreślił, że „trzeba się zgodzić z poglądem, że śmierć osoby najbliższej powoduje naruszenie dobra osobistego osoby związanej emocjonalnie ze zmarłym. Nie każdą więź rodzinną niejako automatycznie należy zaliczyć do katalogu dóbr osobistych, lecz jedynie taką, której zerwanie powoduje ból, cierpienie i rodzi poczucie krzywdy. Osoba dochodząca roszczenia na podstawie art. 448 KC powinna zatem wykazać istnienie tego rodzaju więzi, stanowiącej jej dobro osobiste podlegające ochronie. Osoba dochodząca zadośćuczynienia za spowodowanie śmierci osoby najbliższej nie jest poszkodowana jedynie pośrednio. Nie może być kwestionowane, że ten sam czyn niedozwolony może wyrządzać krzywdę różnym osobom, źródłem krzywdy jest zatem czyn niedozwolony, którego następstwem jest śmierć. Krzywdą wyrządzoną zmarłemu jest utrata życia, dla osób mu bliskich zaś jest to naruszenie dobra osobistego poprzez zerwanie więzi emocjonalnej, szczególnie bliskiej w relacjach rodzinnych. Również więc osoba dochodząca ochrony na podstawie art. 448 KC może być poszkodowana bezpośrednio i dochodzić naprawienia własnej krzywdy, doznanej poprzez naruszenie jej własnego dobra osobistego”. Przedstawione stanowisko judykatury Sąd w całości akceptuje. Należy jeszcze tylko dodać, że wina sprawcy wypadku, który naruszył dobra osobiste powodów poprzez zerwanie więzi emocjonalnej łączącej ich z synem, jest stwierdzona prawomocnym wyrokiem wydanym w postępowaniu karnym, skazującym co do popełnienia przestępstwa, a na podstawie art. 11 KPC ustaleniami tego wyroku co od popełnienia przestępstwa, więc i winy Sąd jest związany. Odszkodowanie za śmierć syna lub córki w wypadku samochodowym i drogowym Poznań W kwestii kryteriów przyznawania zadośćuczynienia to z uwagi na brak jednoznacznych przesłanek dotyczących wysokości zadośćuczynienia Sąd kierował się przesłankami, które wielokrotnie przewijają się w orzecznictwie dotyczącym zadośćuczynienia, o którym mowa w art. 445 KC Zatem zadośćuczynienie winno mieć charakter kompensacyjny oraz przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość, nie może mieć charakteru stricte i wyłącznie symbolicznego, a nadto powinno stanowić przynajmniej w części zaspokojenie krzywdy z powodu śmierci osoby bliskiej. Poza powyższym przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia winno się brać pod uwagę stopień nasilenia cierpień psychicznych, ich długotrwałość, a także wiek poszkodowanego oraz rodzaj więzi jaka łączyła powoda z osobą zmarłą. Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię Powodowie mieli dwoje dzieci: M. R. (1) i A. B. – bezsporne. M. R. (1) 27 października około godziny 5:00 rano jechał do pracy swoim samochodem marki F. (...), numer rejestracyjny (...) – okoliczność niesporna. W miejscowości O., gmina K. kierujący samochodem O. (...) numer rejestracyjny (...) R. J. nie zachował należytej ostrożności i nie dostosował prędkości do panujących warunków drogowych w wyniku czego zjechał na lewy pas ruchu doprowadzając do czołowego zderzenia z nadjeżdżającym z przeciwnego kierunku ruchu samochodem F. (...) kierowanym przez M. R. (1). W wyniku czołowego zderzenia obu pojazdów M. R. (1) doznał obrażeń ciała w postaci masywnego urazu wielonarządowego skutkującego natychmiastowym zgonem. Sąd Rejonowy w wyrokiem z 1 kwietnia uznał R. J. winnym nieumyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, określonego w art. 3 ust. 1 i art. 19 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym, tj. popełnienia przestępstwa z art. 177 § 1 KK w zbiegu z art. 177 § 2 KK w związku z art. 11 § 2 KK i na podstawie art. 177 § 2 KK w związku z art. 11 § 3 KK skazał R. J. na karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby pięciu lat i orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat. Powódka straciła syna, z którym łączyła ją bardzo silna więź. M. R. (1) miał własną rodzinę, ale mieszkał z rodzicami w ich domu, blisko matki. Nie istnieje możliwość powetowania straty syna przez fakt, że żyje córka powódki. Dla każdej matki strata dziecka jest przeżyciem traumatycznym. Dla powódki syn był wyjątkowy. Nie pił alkoholu, nie palił papierosów, nie przeklinał, była z niego dumna. Ponadto czuła się bezpieczna w domu, który był przeznaczony dla syna, w którym mieszkała jego własna rodzina i który stopniowo ulepszał. Wiedziała, że z synem dobrym i pomagającym rodzicom będzie mogła dożyć spokojnej starości. Syn mieszkał obok matki, przez ścianę, był z nią codziennie. Powódce ciągle trudno pogodzić się ze stratą syna. Nie da się oszacować straty dziecka. Miało znaczenie to, że syn był dorosły i całkowicie samodzielny. Miał własną rodzinę, której się poświęcał. Ma znaczenie także upływ czasu od śmierci M. R. (1). Syna nie ma już niemal 16 lat, dorósł wnuk, który czasem odwiedza dziadków. Zadośćuczynienie w kwocie PLN jest kwotą adekwatną w tych okolicznościach i spełnia także funkcję kompensacyjną. Odszkodowanie za śmierć syna lub córki w wypadku samochodowym i drogowym Poznań Powód stracił syna, z którym łączyła go bardzo silna więź. M. R. (1) miał własną rodzinę, ale mieszkał z rodzicami w ich domu. Powodowi trudno pogodzić się ze stratą syna i nawet bliskość córki syna nie zastępuje. Dla powoda syn był wyjątkowy. Nie pił alkoholu, nie palił papierosów, nie przeklinał, był z niego dumny. Powód był już na emeryturze w chwili śmierci syna. Po latach ciężkiej pracy nie miał sił remontować domu. Robił to za niego syn. Wiedział, że z synem dobrym i pomagającym rodzicom będzie mógł dożyć spokojnej i bezpiecznej starości. Nie da się oszacować straty dziecka. Sąd brał pod uwagę jednak to, że syn był dorosły i całkowicie samodzielny. Miał własną rodzinę, której się poświęcał. Ma znaczenie także upływ czasu od śmierci M. R. (1). Syna nie ma już niemal 16 lat, dorósł wnuk, który czasem odwiedza dziadków. Zadośćuczynienie w kwocie PLN jest kwotą adekwatną w tych okolicznościach i spełnia także funkcję Sądu Okręgowego - III Wydział Cywilny III C 1561/15 W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości w zakresie błędu medycznego lekarza albo szpitala, odszkodowania czy zadośćuczynienia pozostajemy do Państwa dyspozycji. Z wyrazami szacunku.
Ojciec mojego kolegi zginął w wypadku samochodowym. Był kierowcą samochodu ciężarowego i podczas jazdy miał zawał serca przez co zjechał z § koszty opieki ponoszone wskutek wypadku (odpowiedzi: 1) Witam Mam taki problem.W wypadku drogowym, który zaistniał 9 lat temu zginął mąż mojej chorej sąsiadki.Zgłoszona była wówczas
Powszechną wiedzą jest, że odszkodowanie po wypadku samochodowym wypłacane jest na rzecz osób poszkodowanych z polisy OC pojazdu, który spowodował wypadek. Sprawca wypadku oczywiście nie może uzyskać takiego odszkodowania, wiele osób poszkodowanych zadaje nam jednak pytanie, jak wygląda sytuacja pasażera, który jechał razem ze sprawcą tego artykułu jest dokładne wyjaśnienie sytuacji pasażera, który jechał razem ze sprawcą wypadku, a w szczególności:Czy pasażerowi należy się odszkodowanie z OC sprawcy wypadku;Czy za upadek w autobusie lub tramwaju należy się odszkodowanie;Jakich świadczeń odszkodowawczych może dochodzić pasażer po wypadku;Jak dochodzić odszkodowania za wypadek w komunikacji z OC sprawcy dla pasażeraZgodnie z treścią art. 415 kodeksu cywilnego „Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.” Jest to podstawowy przepis, na którym opiera się odpowiedzialność odszkodowawcza sprawcy wypadku za szkody doznane przez pasażera czy innych kierowców lub pieszych uczestniczących w za skutki wypadku nie jest jednak wypłacane bezpośrednio przez sprawcę wypadku, tylko przez ubezpieczyciela z obowiązkowej polisy OC pojazdu, który prowadził sprawca wypadku. Jeżeli samochód w dniu wypadku nie posiadał ważnej polisy OC, za szkodę odpowiada Ubezpieczeniowy Fundusz pasażera po wypadku drogowym, niezależnie od tego czy poruszał się samochodem, motocyklem, autobusem, autokarem, czy tramwajem jest wyjątkowa, gdyż pasażerowi zawsze przysługuje odszkodowanie za skutki wypadku z polisy OC sprawcy więcej, pasażerowi przysługuje odszkodowanie nawet wtedy, gdy w trakcie wypadku nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa lub przed wypadkiem wraz ze sprawcą wypadku spożywał alkohol. Oczywiście w takiej sytuacji przyjmuje się, że pasażer przyczynił się do szkody i z tego względu przysługuje mu niższe odszkodowanie, jednak pasażerowi w każdej sytuacji należy się odszkodowanie za skutki w autobusie czy tramwaju – OdszkodowanieOdszkodowanie z polisy OC sprawcy wypadku przysługuje również pasażerowi za upadek w autobusie, autokarze czy tramwaju. Odszkodowanie za upadek w autobusie przysługuje pasażerowi nawet jeżeli do upadku nie doszło na skutek wypadku pojazdu komunikacji miejskiej, a w wyniku np. gwałtownego hamowania, przyspieszenia lub wykonania ostrego komunikacji miejskiej nie posiadają pasów bezpieczeństwa dla swoich pasażerów, a często duża część z pasażerów stoi w trakcie podróży, więc na kierowcy autobusu ciąży szczególny obowiązek dbania o bezpieczeństwo pasażerów. Jeżeli kierowca w skutek swojej nieuważnej lub niebezpiecznej jazdy doprowadzi do upadku któregoś z pasażerów, poszkodowanemu pasażerowi należy się odszkodowanie za wypadek w autobusie czy dla pasażera autobusu, autokaru czy tramwaju za upadek powstały z winy kierowcy wypłacane będzie z polisy OC pojazdu komunikacji miejskiej, którym poruszał się poszkodowany pasażer. Wiele firm przewozowych ma wykupioną jedną polisę OC na wszystkie swoje pojazdy, a jej numer oraz nazwę towarzystwa ubezpieczeń w którym została wykupiona ma obowiązek udostępnić poszkodowanemu pasażerowi lub jego najbliższej upadku w autobusie lub innym pojeździe komunikacji miejskiej należy bezwzględnie wezwać policję na miejsce zdarzenia. Co prawda obowiązek wezwania policji ciąży również na kierowcy autobusu, jednak nie leży to w interesie kierowcy, więc warto samemu tego dopilnować. Nieobecność policji na miejscu zdarzenia może bardzo utrudnić udowodnienie przebiegu zdarzenia i odpowiedzialność firmy transportowej za skutki upadku pasażera w pojazdu kierowanego przez sprawcę wypadku może się ubiegać o takie same świadczenia odszkodowawcze jak wszyscy pozostali uczestnicy wypadku, czyli:Zadośćuczynienie za doznany na skutek wypadku uszczerbek na zdrowiu, ból, cierpienie i za straty materialne spowodowane przez wypadek, w tym koszty prywatnego leczenia i rehabilitacji, opieki osób trzecich czy utracone zarobki w związku z niezdolnością do jeżeli wypadek spowoduje trwałe skutki dla zdrowia pasażera, który po wypadku nie wróci do pełnej sprawności, będzie potrzebował stałej rehabilitacji, pomocy osób trzecich lub nie będzie mógł pracować jak przed jeżeli pasażer jadący wraz ze sprawcą wypadku poniesie śmierć, jego najbliższa rodzina również może dochodzić z tego tytułu zadośćuczynienia, odszkodowania, a nawet comiesięcznej renty, w sytuacji, gdy zmarły pasażer przed śmiercią miał jakieś osoby na utrzymaniu, np. małoletnie dzieci lub współmałżonka czy partnera lub za wypadek w komunikacji miejskiejOdszkodowanie za wypadek w komunikacji miejskiej należy się pasażerowi tak samo jak każdemu innemu uczestnikowi wypadku, jednak procedura uzyskania odszkodowania za wypadek w autobusie czy tramwaju nie jest standardowa. Dlaczego tak jest wyjaśnię Państwu dokładnie poniżej:Po pierwsze bardzo często wypadek w komunikacji miejskiej ma miejsce bez udziału innych pojazdów. Na skutek gwałtownego hamowania lub ostrego zakrętu pasażer autobusu doznaje upadku, w skutek którego odnosi obrażenia ciała. Za uszczerbek na zdrowiu pasażera odpowiada kierowca pojazdu komunikacji miejskiej, jednak to poszkodowany pasażer musi wykazać jego winę w spowodowaniu wypadku. Dlatego po wypadku w komunikacji miejskiej koniecznie trzeba wezwać policję na miejsce zdarzenia oraz wystąpić do przewoźnika o kopię nagrania z kamer umieszczonych w pojeździe komunikacji firm przewozowych posiada jedną polisę OC dla wszystkich pojazdów komunikacji miejskiej. Przed zgłoszeniem szkody należy uzyskać dane tej polisy i z niej zgłosić szkodę bezpośrednio do właściwego towarzystwa manewr kierowcy pojazdu komunikacji miejskiej może wynikać również z niewłaściwego zachowania innego uczestnika zdarzenia, np. pieszego, który wszedł na jezdnie lub kierowcy samochodu, który wymusił pierwszeństwo. W takiej sytuacji do potwierdzenia odpowiedzialności za spowodowanie wypadku w komunikacji miejskiej, który skutkował uszczerbkiem na zdrowiu pasażera, może być konieczne przeprowadzenie postępowania karnego i uzyskanie prawomocnego wyroku skazującego. Pomimo, iż postępowanie karne prowadzi prokurator przy pomocy policji to jednak z uwagi na stopień skomplikowania spraw dotyczących wypadków w komunikacji miejskiej warto aktywnie uczestniczyć w tym postepowaniu karnym, by wykazać winę kierowcy autobusu i odpowiedzialność firmy przewozowej za wypadek od MZA WarszawaZgłoszenie szkody w sprawie o odszkodowanie za wypadek, do którego doszło w pojazdach MZA Warszawa należy zgłosić bezpośrednio do ubezpieczyciela, u którego MZA Warszawa posiada wykupioną polisę OC. W dacie pisania tego artykułu polisa OC MZA Warszawa była wykupiona w STU ERGO HESTIA jednak co roku może ulegać to o odszkodowanie od MZA Warszawa za skutki wypadku w autobusie lub tramwaju powinien zawierać również:wskazanie kwot, których pasażer domaga się tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia;opis doznanych obrażeń oraz dokumentację medyczną z procesu leczenia;wykaz kosztów poniesionych w związku z wypadkiem oraz faktury na ich potwierdzenie;nr konta na który mają być przelane o odszkodowanie od MZA Warszawa powinien zostać rozpoznany w ciągu 30 dni od daty jego zgłoszenia. Poszkodowany pasażer powinien też zostać w tym czasie wezwany na komisję lekarską, na której potwierdzony ostanie zakres obrażeń doznanych na skutek wypadku w autobusie lub decyzji o wypłacie odszkodowania za upadek w autobusie lub tramwaju można złożyć odwołanie, które jednak w praktyce rzadko przynosi pozytywne rezultaty. Zdecydowanie warto natomiast złożyć do sądu cywilnego pozew o odszkodowanie. Co prawda postępowanie sądowe wiąże się z ryzykiem i kosztami, jednak w przypadku prowadzenia sprawy przez profesjonalnego pełnomocnika, który ma odpowiednie doświadczenie w prowadzeniu spraw odszkodowawczych pozwoli to uzyskać nawet kilkukrotnie wyższe kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia za skutki wypadku dla pasażera od tych dobrowolnie wypłaconych przez mają Państwo pytania związane z treścią artykułu lub znaleźli się Państwo w podobnej sytuacji, serdecznie zapraszam do kontaktu:telefonicznie pod nr 607 223 420mailowo na adres @ Michał Miller
Zobacz też: Zadośćuczynienie za śmierć członka rodziny w wypadku komunikacyjnym. Prowadząc pojazd samochodowy warto zatem pamiętać, że żadne polisy komunikacyjne nie uchronią kierowcy przed odpowiedzialnością karną za spowodowanie wypadku. Co najwyżej uchronią go przed konsekwencjami finansowymi (i to też nie w każdym przypadku).
Wypadki komunikacyjne nie zawsze kończą się tylko uszkodzeniem samochodu czy drobnymi obrażeniem cala. Niekiedy w ich wyniku kierowca, pasażer, pieszy lub rowerzysta ponoszą śmierci. Strata bliskiej osoby w wypadku drogowym zawsze jest traumatycznym i trudnym przeżyciem dla najbliższych. Wiąże się z cierpieniami psychicznymi i fizycznymi, a nierzadko również, ze stratami majątkowymi. W takich sytuacjach poszkodowani mogą ubiegać się o odszkodowanie oraz zadośćuczynienie za doznane krzywdy. I chociaż rekompensaty finansowe nie zwrócą bliskiej osoby, to pomogą uporać się ze stratą i powrócić do normalnego funkcjonowania. Zobacz jak starać się o odszkodowanie za śmierć bliskiego w wypadku komunikacyjnym. Czym różni się odszkodowanie od zadośćuczynienia? Odszkodowanie i zadośćuczynienie to dwa odrębne świadczenia, które można otrzymać w przypadku śmierci bliskiej osoby w wypadku. Odszkodowanie jest odpowiedzią na powstałe straty majątkowe. Może być wypłacone, jeśli bliscy w wyniku śmierci osoby poszkodowanej podnieśli koszty np. pogrzebu, wcześniejszego leczenia lub w wyniku złej kondycji musieli podjąć kosztowne leczenie np. psychiatryczne czy psychologiczne. Leczenie to musi być następstwem utraty bliskiej osoby. var td_screen_width = if ( td_screen_width >= 1140 ) { /* large monitors */ (adsbygoogle = || []).push({}); } if ( td_screen_width >= 1019 && td_screen_width = 768 && td_screen_width < 1019 ) { /* portrait tablets */ (adsbygoogle = || []).push({}); } if ( td_screen_width < 768 ) { /* Phones */ (adsbygoogle = || []).push({}); } Zadośćuczynienie to natomiast jednorazową rekompensatą, która wypłacana jest za krzywdy związane ze śmiercią bliskiej osoby. Celem zadośćuczynienia jest wynagrodzenie cierpień psychicznych, bólu doznanego po stracie bliskiej osoby czy utratę więzi z poszkodowanym. Oznacza to, że te dwa świadczenia są od siebie niezależne i można starać się zarówno o odszkodowanie, jak i zadośćuczynienie. Kto może starać się o odszkodowanie/zadośćuczynienie za śmierć bliskiej osoby w wypadku? O wypłatę zadośćuczynienia lub odszkodowanie mogą ubiegać się członkowie najbliżej rodziny. Zastosowanie ma tu ustawowa kolejność dziedziczenia. A więc w pierwszej kolejność z roszczeniem występuje współmałżonek, dzieci, rodzice, rodzeństwo. Kluczowa znaczenie ma mu również więź uczuciowa oraz bliskość relacji ze zmarłym poszkodowanym. W praktyce oznacza to, że krąg osób, które mogą starać się o wypłatę rekompensaty, rozszerza się. Uprawnionymi mogą być również dziadkowe, ojczym, pasierb, zięć czy synowa. Gdzie składać wnioski o odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby w wypadku samochodowym? W przypadku, gdy sprawca śmiertelnego wypadku jest znany, swoje roszczenie należy przedstawić jego firmie ubezpieczeniowej. Odszkodowanie i zadośćuczynienie w ustalonej wysokości zostanie wypłacone z polisy OC sprawy. W przypadku gdy winny śmiertelnego wypadku uciekł z miejsca zdarzenie i nie można ustalić jego tożsamości lub też nie posiadał ważnej polisy OC, ze swoimi roszczeniem należy się skierować do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Instytucja ta zabezpiecza interesy osób poszkodowanych oraz ich najbliższych właśnie na takie okoliczności. W przypadku, gdy kierowca miał wykupione ubezpieczenie komunikacyjne NNW (od następstw nieszczęśliwych wypadków) rodzina zmarłego poszkodowanego może starać się również o wypłatę rekompensaty z tej polisy. Wysokość świadczenia będzie jednak niższa niż w przypadku odszkodowań z ubezpieczeń OC sprawcy. O odszkodowanie NNW mogą starać się przede wszystkim bliscy pasażera, który poniósł śmierć w wypadku samochodowym. W jakim czasie można ubiegać się o odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby? Ustawodawca w zakresie terminów ubiegania się o odszkodowanie lub/i zadośćuczynienie za śmierci bliskie osoby w wypadku samochodowym działa na korzyść poszkodowanych. Terminy te są bardzo długie. Standardowy okres, w którym można wystąpić z roszczeniami to 3 lata od momentu, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie lub o sprawcy, który jest zobowiązany do jej naprawienia. Najczęściej 3 lata liczą się od dnia wypadku, w którym zginęła bliska osoba. Inaczej wygląda to w przypadku małoletnich poszkodowanych. W myśl przepisów mogą oni ubiegać się o wypłacenie rekompensaty 2 lata po uzyskaniu pełnoletności. Takie prawo mają np. nieletnie dzieci rodziców, którzy zginęli w wypadkach samochodowych po 10 sierpnia 2007 roku, czyli po nowelizacji Kodeksy Cywilnego. Odmienne terminy obowiązują również tych, którzy bliskich stracili w wypadkach samochodowych będących wynikiem przestępstwa. Tutaj roszczenia przedawniają się dopiero po 20 latach od dnia jego popełnienia. Wydłużone terminy starania się odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby sprawiają, że poszkodowani (najbliżsi) z roszczeniem mogą wystąpić już po opadnięciu emocji oraz przejściu przez pierwsze fazy żałoby. Czas, który daje im ustawodawca, pozwala również na przemyślenie i wycenienie strat, jakie się poniosło. I chociaż w przypadku śmierci bliskiej osoby trudno mówić o przeniesieniu bólu i cierpienia na konkretne kwoty to poszkodowani powinni to zrobić w swoim wniosku o odszkodowanie/zadośćuczynienie. Jeśli poszkodowani nie wskażą wysokości swojego roszczenia, ubezpieczyciel wycenia je według własnego uznania. Należy tutaj wspomnieć, że wycena szkód przez ubezpieczyciela zazwyczaj jest niekorzystna dla poszkodowanych.
. 61 271 294 327 209 10 435 2
smierc w wypadku samochodowym
