Na temat szczepionek od czasu do czasu pojawiają się różne „rewelacje”– że nic nie dają albo wręcz szkodzą. Jedni szczepią regularnie siebie i dzieci, inni boją się tego robić. Jak jest naprawdę ze szczepionkami? Spis treściPrawda o szczepionkachJak działają szczepionki skojarzone? [WIDEO]Fałszywe twierdzenia o szczepionkach Zestawmy najbardziej popularne stwierdzenia o szczepionkach. Jednak, które z nich są prawdziwe, a które fałszywe. Oto krótka „ściągawka”. Prawda o szczepionkach Najlepszym sposobem na wirusy jest szczepionka Tak. Nie wynaleziono jeszcze lekarstwa, które potrafiłoby rozprawić się z wszystkimi wirusami. Nie działają na nie antybiotyki. Dlatego leczenie chorób wirusowych jest bardzo trudne. Na dodatek niosą one poważne powikłania, które mogą prowadzić np. do trwałego uszkodzenia wątroby, serca, zmian neurologicznych, a nawet śmierci. Najlepszym sposobem uniknięcia komplikacji jest szczepienie. Najwięcej szczepionek podaje się niemowlętom Tak. System odpornościowy małych dzieci nie potrafi jeszcze poradzić sobie z drobnoustrojami. Wprawdzie dziecko rodzi się z tzw. odpornością pierwotną, ale przekazane przez mamę przeciwciała chronią malucha na krótko, potem ich poziom obniża się stopniowo. Szczepionki pobudzają układ odpornościowy malucha do odpierania ataków, dając skuteczną ochronę przed drobnoustrojami. Po szczepieniu może pojawić się gorączka Tak. Do 48 godzin od szczepienia mogą pojawić się tzw. odczyny poszczepienne. Opuchlizna, zaczerwienie, bolesność w miejscu zastrzyku to typowe reakcje miejscowe na szczepionkę. Możemy czuć się rozbici, mieć bóle głowy, brak apetytu, podwyższoną temperaturę, czasem dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych. Nasilenie objawów zależy od indywidualnej wrażliwości. Gdy wystąpią, trzeba położyć zimny okład z roztworu sody oczyszczonej, zażyć lek przeciwgorączkowy i więcej odpoczywać. W dniu szczepienia należy unikać forsownych ćwiczeń i alkoholu (szczepionka gorzej się wówczas wchłania). Po 2–3 dniach dolegliwości powinny ustąpić. W razie wysokiej gorączki, wymiotów, biegunki, bladości skóry trzeba jak najszybciej zgłosić się do lekarza, żeby określił ich przyczynę. Takie sygnały mogą świadczyć o powikłaniach spowodowanych patologiczną reakcją organizmu na prawidłowo podaną szczepionkę (reakcja anafilaktyczna). Tylko osoby całkowicie zdrowe mogą się szczepić Tak. Każda osoba przed szczepieniem musi być zbadana – lekarz ogląda gardło i skórę, osłuchuje serce i płuca, pyta o przebyte choroby i zażywane leki, i na podstawie tego wywiadu kwalifikuje do szczepienia. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami są ostra choroba z gorączką, osłabienie układu odpornościowego, nadwrażliwość na składniki szczepionki, silne reakcje poszczepienne na poprzednią dawkę. Nie dyskwalifikują natomiast miejscowe odczyny po poprzednich szczepionkach. Kobiety w ciąży szczepi się tylko wtedy, kiedy to naprawdę konieczne W ciąży dopuszczalne jest podanie szczepionki przeciwko grypie, WZW B, tężcowi, wściekliźnie, czyli szczepionki "zabite". Przeciwwskazane są szczepionki „żywe” (przeciw odrze, różyczce, śwince, ospie). W ciąży niewskazane są również szczepionki przeciwko chorobom tropikalnym. Jak jednak przekonuje dr n. med. Krzysztof Maj, ginekolog położnik, "Jeśli nie ma innego wyjścia, wokół szaleje epidemia albo nie możesz uniknąć wyjazdu do kraju, w którym dana choroba występuje w postaci endemicznej (tylko na tym obszarze), należy rozważyć zastosowanie szczepionek niewskazanych w ciąży (np. przeciw gruźlicy, meningokokom, durowi brzusznemu, żółtej febrze), biorąc pod uwagę potencjalne korzyści i ewentualne ryzyko". W związku z tym o szczepieniu w ciąży zawsze decyduje o tym ginekolog po konsultacji ze specjalistą chorób zakaźnych, wybierając mniejsze zło. Warto wiedzieć, że przypadku szczepienia przeciwko ospie wietrznej, zalecanego kobietom, które na nią nie chorowały i planują dziecko, z ciążą trzeba odczekać przynajmniej miesiąc, zaś w wypadku szczepionki przeciw różyczce – co najmniej 1–3 miesiące. Jak działają szczepionki skojarzone? [WIDEO] Fałszywe twierdzenia o szczepionkach Szczepienie się przeciw zapomnianym chorobom nie ma sensu Nie. Chociaż o takich schorzeniach jak Heinego-Medina (polio) czy błonica już się u nas prawie nie słyszy, szczepić się trzeba. Drobnoustroje szybko się rozprzestrzeniają i dopóki pojawiają się pojedyncze przypadki choroby, zmniejszenie liczby szczepień grozi wystąpieniem epidemii. Na przykład w ubiegłej dekadzie w Rosji na skutek zaniedbania szczepień zanotowano tyle śmiertelnych zachorowań na błonicę, co w czasie II wojny światowej! Szczepionka może wywołać chorobę, przed którą miała chronić Nie. Nowoczesne szczepionki składają się z pozbawionych zdolności zakażania lub martwych drobnoustrojów albo ich fragmentów, więc zachorowanie w wyniku szczepienia jest praktycznie niemożliwe. Szczepionki „żywe” rzadko mogą spowodować niezwykle łagodną postać choroby, np. pojedyncze wykwity „ospopodobne”. Przypuszczenie, że szczepionka może wywołać chorobę, bierze się stąd, że czasem tuż przed lub po niej łapiemy infekcję i niesłusznie winimy za to szczepionkę. Wystarczą szczepienia obowiązkowe, inne są zbędne Nie. Szczepionki obowiązkowe nie chronią nas przed wszystkimi chorobami zakaźnymi występującymi w naszej strefie klimatycznej. Aby uzyskać pełne zabezpieczenie, trzeba je uzupełnić szczepieniami zalecanymi – są równie ważne, ale niestety odpłatne. Osoby, które nie zostały objęte obowiązkowymi szczepieniami, powinny zaszczepić się przeciw WZW typu A i B. Kto nie chorował, powinien też przyjąć szczepionkę skojarzoną przeciw odrze, śwince i różyczce oraz przeciw ospie wietrznej. Osobom z osłabioną odpornością zaleca się szczepienie przeciw pneumokokom, a tym, którzy przebywają w terenie zakleszczonym – przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Szczepionki skojarzone są niebezpieczne, bo zawierają dużo wirusów Nie. Mimo że chronią przed wieloma (od 2 do 6) chorobami, są bezpieczne. Na świecie stosuje się je od lat i nie stwierdzono, by miały działania uboczne. Szczepionki skojarzone mają tę przewagę nad pojedynczymi, że oszczędzają dziecku stresu, ponieważ dostaje mniej zastrzyków.. Jest też po nich mniej odczynów poszczepiennych. W ciągu pierwszych 2 lat życia zgodnie z programem obowiązkowych bezpłatnych szczepień dziecko musi dostać aż 16 zastrzyków. Rodzice mogą jednak kupić szczepionki 5- lub 6-składnikowe, redukując liczbę zastrzyków do 7 albo 9. Jeden zastrzyk chroni przed chorobą do końca życia Nie. Poszczególne szczepionki stosuje się według różnych schematów (1, 2, 3, a nawet 4 dawki) w ściśle określonym terminie. Na przykład 2 dawki szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce dają ochronę już do końca życia, podobnie jak przeciw WZW A. Ale szczepionka przeciw durowi brzusznemu i kleszczowemu zapaleniu mózgu chroni przez 3 lata, a przeciw grypie tylko rok. Czytaj też: Gdzie można się zaszczepić? Nie ma obowiązku szczepienia przed podróżą do krajów egzotycznych Nie. Pewne szczepienia są obowiązkowe, na granicy trzeba pokazać zaświadczenie. Dlatego 2 miesiące przed wyjazdem w sanepidzie lub poradni chorób zakaźnych i tropikalnych warto dowiedzieć się, jakie szczepienia są koniecznie, a jakie zalecane. miesięcznik "Zdrowie"

Szczepionka AstraZeneca przeciwko COVID-19 już na początku lutego trafi do Polski. Natychmiast rozpoczną się nią szczepienia nauczycieli do 60 roku życia a następnie kolejnych osób z grupy 1c Narodowego Programu Szczepień. Dla kogo zalecana jest szczepionka AstraZeneci? Jaka jest skuteczność szczepionki AstraZeneci? Czy szczepionka powoduje skutki uboczne? Przedstawiamy najważniejsze informacje. Co to jest szczepionka COVID-19 AstraZeneca? COVID-19 Vaccine AstraZeneca jest szczepionką stosowaną w celu zapobiegania chorobie COVID19 wywołanej przez wirusa SARS-CoV-2. Szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca podaje się osobom dorosłym w wieku 18 lat i starszym. Szczepionka pobudza układ immunologiczny (naturalny układ obronny organizmu) do wytwarzania przeciwciał oraz wyspecjalizowanych białych krwinek, które zwalczają wirusa, tym samym zapewniając ochronę przed COVID-19. Żaden ze składników tej szczepionki nie może powodować COVID-19. Kiedy nie podawać szczepionki AstraZeneca? Przeciwwskazaniem do podania szczepionki jest uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tej szczepionki. Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed przyjęciem szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką: - Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka reakcja alergiczna po podaniu jakiejkolwiek innej szczepionki lub po podaniu szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca w przeszłości; - Jeśli pacjent kiedykolwiek zemdlał po wkłuciu igły; - Jeśli obecnie pacjent przechodzi ciężkie zakażenie, któremu towarzyszy wysoka temperatura (powyżej 38°C). Pacjent może jednak przyjąć szczepionkę, jeśli występuje u niego niewielka gorączka lub zakażenie górnych dróg oddechowych, takie jak przeziębienie; - Jeśli u pacjenta występuje problem z krzepnięciem krwi lub powstawaniem siniaków lub jeśli pacjent przyjmuje leki rozrzedzające krew (w celu zapobiegania zakrzepom krwi); - Jeśli układ odpornościowy pacjenta nie działa prawidłowo (niedobór odporności) lub jeśli pacjent przyjmuje leki osłabiające układ odpornościowy (takie jak kortykosteroidy w dużych dawkach, leki immunosupresyjne lub leki przeciwnowotworowe). W przypadku braku pewności, czy któryś z powyższych punktów dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce przed przyjęciem szczepionki. Skuteczność szczepionki AstraZeneca Tak, jak w przypadku każdej innej szczepionki, cykl 2 dawek szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca może nie zapewniać pełnej ochrony wszystkim osobom, które ją otrzymały. Nie wiadomo, jak długo ochrona ta będzie się utrzymywać. Obecnie istnieją ograniczone dane dotyczące skuteczności szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca u osób w wieku 55 lat i starszych. Szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca nie jest zalecana do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Obecnie nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania szczepionki COVID19 Vaccine AstraZeneca u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować oraz o jakichkolwiek niedawno otrzymanych lub zaplanowanych szczepieniach. Ciąża i karmienie piersią a szczepienie na COVID-19 Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinien poradzić się lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki przed przyjęciem tej szczepionki. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Niektóre z działań niepożądanych szczepionki COVID-19 mogą tymczasowo wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. W przypadku złego samopoczucia po szczepieniu nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Należy poczekać aż działania te ustąpią przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca zawiera sód i alkohol (etanol) Ta szczepionka zawiera mniej niż 1mmol sodu (23mg) na dawkę 0,5 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Ta szczepionka zawiera 2 mg alkoholu (etanolu) na dawkę 0,5 ml. Niewielka ilość alkoholu w tym leku nie spowoduje żadnych zauważalnych skutków. Jak podaje się szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca? Szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca podaje się jako wstrzyknięcie 0,5 ml do mięśnia (najczęściej górnej części ramienia). W trakcie i po każdym wstrzyknięciu szczepionki lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka będą obserwować pacjenta przez około 15 minut, w celu monitorowania objawów reakcji alergicznej. Pacjent otrzyma 2 wstrzyknięcia szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca. Drugie wstrzyknięcie można podać w okresie od 4 do 12 tygodni po pierwszym wstrzyknięciu. Pacjent zostanie poinformowany, kiedy musi przyjść ponownie w celu otrzymania drugiej dawki szczepionki. Po podaniu jako pierwszej dawki szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca, pacjent powinien otrzymać jako drugą dawkę także szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca, aby ukończyć cykl szczepienia. Nieprzyjęcie drugiej dawki szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca W przypadku pominięcia wyznaczonej wizyty w celu przyjęcia drugiej dawki należy skonsultować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką. Ważne jest, aby pacjent powrócił po drugą dawkę szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca. W przypadku pominięcia zaplanowanej drugiej dawki, pacjent może nie być w pełni chroniony przed COVID-19. Skutki uboczne szczepionki AstraZeneca Jak każdy lek, ta szczepionka może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek działań niepożądanych niewymienionych w ulotce, należy poinformować o nich lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę. W przypadku wystąpienia objawów ciężkiej reakcji alergicznej pacjent powinien natychmiast uzyskać pomoc medyczną. Takie reakcje mogą obejmować połączenie którychkolwiek z niżej wymienionych objawów: uczucie omdlenia lub oszołomienia zaburzenia rytmu serca duszność świszczący oddech obrzęk ust, twarzy lub gardła pokrzywka lub wysypka nudności lub wymioty ból brzucha. Możliwe działania niepożądane, które mogą wystąpić po podaniu szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca: Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób) - tkliwość, ból, ciepło, swędzenie lub siniaki w miejscu wstrzyknięcia - uczucie zmęczenia (znużenia) lub ogólne złe samopoczucie - dreszcze lub uczucie gorączki - ból głowy - mdłości (nudności) - ból stawów lub ból mięśni Często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób) - obrzęk lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia - gorączka (>38°C) - wymioty lub biegunka Niezbyt często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 osób) - senność lub zawroty głowy - zmniejszony apetyt - powiększone węzły chłonne - nadmierne pocenie się, swędzenie skóry lub wysypka Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku. Co zawiera szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca? Jedna dawka (0,5 ml) zawiera: Adenowirus szympansi z sekwencją kodującą glikoproteinę S (ang. Spike) wirusa SARS-CoV-2 ChAdOx1-S * , nie mniej niż 2,5 x 108 jednostek zakaźnych *Wytworzony w genetycznie zmodyfikowanych, ludzkich embrionalnych komórkach nerki (HEK) 293, z wykorzystaniem technologii rekombincji DNA. Ten lek zawiera organizmy modyfikowane genetycznie (GMO). Inne substancje pomocnicze to: L-histydyna, L-histydyny cholorowodorek jednowodny, magnezu chlorek sześciowodny, polisorbat 80 (E433), sacharoza, disodu edetynian (dwuwodny), woda do wstrzykiwań. Źródło: ulotka i charakterystyka produktu leczniczego zamieszczona na

Objawy niepożądane, jeśli występują, są zwykle łagodne i ustępują samoistnie w ciągu kilku dni bez konieczności leczenia. Do najczęściej występujących efektów niepożądanych po szczepieniu zalicza się: reakcje miejscowe: zaczerwienienie, bolesność i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia; reakcje ogólne: niewielki wzrost

Pytanie nadesłane do redakcji Przyjąłem wczoraj wieczorem jedną tabletkę Pernazinum i chciałbym się dowiedzieć, po jakim czasie mogę bezpiecznie spożywać alkohol? Psychotrop przyjąłem raz, z uwagi na stresujący poranek, nie ze względu na zaburzenia psychiczne. Odpowiedział lek. med. Paweł Brudkiewicz Specjalista psychiatra Centrum Dobrej Terapii Perazyna jest lekiem przeciwpsychotycznym, który z powodu swojego działania uspokajającego bywa stosowany poza wskazaniem rejestracyjnym (schizofrenia). Okres półtrwania (t½) tego leku wynosi wprawdzie kilka godzin, jednak czas jego efektywnego działania na ośrodkowy układ nerwowy może wynosić nawet kilkanaście godzin (lub więcej, np. u osób w podeszłym wieku lub w przypadku uszkodzenia wątroby). Ponadto tempo metabolizowania każdego leku jest indywidualnie zmienne. Przyjmowanie perazyny wraz z alkoholem nasila działanie uspokajające tego leku i zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań oddechowych. Trudno zatem określić czas, jaki powinien upłynąć od przyjęcia perazyny do momentu aż spożycie alkoholu nie będzie bardziej ryzykowne niż wypicie takiej samej dawki alkoholu bez wcześniejszego przyjmowania leku. Prawdopodobnie można założyć, że bezpieczeństwo wymaga, aby nie spożywać alkoholu co najmniej w ciągu doby od przyjęcia pojedynczej dawki perazyny.

Podobne badania w grupie 50-59 lat oraz 65 lat i starszych pokazują, że skoniugowana szczepionka przeciw pneumokokom może być podawana w czasie tej samej wizyty szczepiennej co 3-walentna szczepionka przeciw grypie i uzyskiwana jest porównywalna odpowiedź odpornościowa do sytuacji kiedy obie szczepionki podawane są w czasie oddzielnych . 66 4 399 467 201 280 143 116

po jakim czasie po szczepieniu mozna pic alkohol